Gedachten:
Haiku:
English:
Visual Poetry:
Deutsch:
Mijmeringen in het licht.(15 maart 2022)
Een zon beschenen laan, goud geel lichtende bladeren.
Vol van kleuren het pad waarbij door het loof te gaan,
een wolk van geuren doet ontstaan.
Met licht tovert de wereld haar kleuren.
met het vergaan haar wereldse geuren.
Een zon beschenen laan waar door het loof te gaan,
herinneringen ontstaan voor later.
Fel oranje gloed komt je tegemoet door een laagstaande avondzon,
die vanochtend zo vroeg al te schijnen begon.
Laat op de avond doet zij zich tegoed aan een laan met bomen,
waar door het loof te gaan, herinneringen ontstaan.
Maar in de eerste ochtenduren liet zij zich verleiden in druppels op het gras,
de dauw van de koude nacht die zij zopas, met haar licht bescheen.
Zilver glinsteringen, grijze ochtendnevel waar zij door scheen.
De zon beschenen laan met haar gouden gloed komt later, achter de eerste zilveren schitter aan.
Zware dampen krullen uit menig snuit, snuivend, zacht of luid in vochtig gras. Een eenzaam insect gewekt door de eerste zon, het eerste licht, dwarrelt licht en lijkt beschonken, wel haast dronken haar weg te gaan.
Warmte, gloed, goud en geel komt pas later als zich de zon vertoond, wanneer zij hoger aan de hemel zal staan, in de lange laan.