Hinkelende beestenboel(10 feb. 2005)

Hippend, sprong de mus,
op het verkeerde been
en ging heen.

ho, stop ho, riep de vlo,
hinkelen, dat doe je zo
en sprong vliegensvlug
heen en weer terug.

De haas kwam schuchter aangelopen,
hij voelde een vos al achter zich aangeslopen.
Vlug sprong hij tot de tien,
daarna heb ik hem niet meer gezien.

Lowieke daarentegen, zag ik soepel bewegen.
Hij sprong vlug en met een hoge rug,
op elk vlak met een gemak en zo doelbewust,
een plezier om naar te kijken, een lieve lust.
Helaas ging hij er daarna vlug vandoor,
de haas alweer op het spoor.

De beer, een zwaargewichtig heer,
zag met z'n grote poten kans,
elegant en als in een dans,
lichtvoetig als een veer,
het vak te raken, keer op keer.

Een rund, men noemt haar koe,
hief haar kop en riep boe.